Według przekazów, w 1856 roku mieszkance Dzietrznik, w konarach wielkiej sosny objawiła się Matka Boska, która wskazała bijące spod sosny źródełko. Na miejsce objawienia zaczęła przychodzić miejscowa ludność, zanosząc swoje modlitwy i prośby o uzdrowienie. Nie spodobało się to władzom carskim, które nakazały wyciąć sosnę przy której miało być widoczne objawienie. Według legendy sosnę usiłował ściąć sam proboszcz Dzietrznik, który nie wierzył we wspomniany cud objawienia. Nieopodal sosny, której obecnie już nie ma, znajduje się wciąż źródełko do którego od dziesięcioleci udają się okoliczni mieszkańcy, pielgrzymi i turyści. Wierzą oni, że woda ze źródła ma właściwości lecznicze i pomaga szczególnie na dolegliwości skórne. Do dzisiaj władze kościelne oficjalnie nie uznały tego miejsca kultu, mimo to księża i biskupi, w stojącej niedaleko drewnianej kaplicy, co roku, od początku lat 90. XX w. 3 maja i od 2011 r. także 15 sierpnia, celebrują msze święte, które gromadzą tysiące wiernych.