Młyn wodny umiejscowiony jest na zakręcie drogi, nad brzegiem rzeki Warty. Zbudowany został w 1914 roku przez Tomasza Wcisło. W ciągu całej swoje historii przechodził z rąk do rąk będąc jednak głównie w kręgu rodzinnym m.in. Wcisłów i Kempów. Całość budynku usadowiona jest na drewnianych palach wbitych w piaszczyste dno doliny rzecznej. Obiekt posiada dwie kondygnacje i przykryty jest dwuspadowym dachem. W okresie międzywojennym stał obok również drugi, większy młyn, ale został rozebrany podczas II wojny światowej. W 1950 roku młyn został upaństwowiony, lecz po kilku latach przekazano go prywatnym właścicielom. W 1965 roku pierwotny napęd wodny został zastąpiony elektrycznym. Obecnie młyn jest nieczynny i widoczny dla zwiedzających jedynie zza ogrodzenia. Zachował się w bardzo dobrym stanie i jest wpisany do rejestru zabytków.