Opis kaplicy Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny pojawia się w aktach Archidiecezji Gnieźnieńskiej z 1669 r. Była to budowla kryta gontem, wyposażona w trzy ołtarze: główny - p.w. Najświętszej Marii Panny, dwa boczne: św. Anny i Najświętszej Marii Panny oraz pięciogłosowe organy. W protokołach wizytacji z 1720 r. pojawia się drugie wezwanie kaplicy - św. Walentego Męczennika, jednak podczas kolejnych wizytacji wymienia się tylko wezwanie maryjne. W połowie XVIII w., z uwagi na zły stan kaplicy zaprzestano jej użytkowania i w rezultacie ją rozebrano. Na jej miejscu, po 1765 r., zbudowano nową z wykorzystaniem materiału rozbiórkowego z poprzedniej świątyni. W latach 1894 i 1900 kaplicę gruntownie odnowiono, co dokumentuje zapis na bierwionie jej południowej ściany „FI. Kr.1894 1900”, Prawdopodobnie wówczas dobudowano przedsionek od południa. Ostatni remont kaplicy wykonano w 2001 roku.