Jeden z nielicznych obiektów, który zachował dawny, w pełni stylistycznie jednoznaczny, szesnastowieczny wygląd. Pierwsze wzmianki o parafii w Łaszewie pochodzą z końca XIV w. Kościół został wzniesiony prawdopodobnie w latach 1520-1531 (datę tę ustalono na podstawie informacji zawartych w źródłach archiwalnych i badań nad polichromią na stropie prezbiterium i nawy; termin wyznaczony na zasadzie ante quam - obiekt powstał nie później niż w 1531 roku). Kościół był restaurowany w XVII w., ok. 1739 r. i później. W 1778 r. dobudowano do niego boczną kruchtę od strony południowej. Na podstawie badań prof. Czesława Krassowskiego przyjmuje się, że z okresu budowy świątyni pochodzą: zrąb i podwaliny ścian nawy, prezbiterium i zakrystii oraz stropy tych trzech części kościoła, a także więźba dachowa, część konstrukcji wieżyczki na sygnaturkę, otwór tęczowy, trzy portale wewnętrze z drzwiami i okuciami, chór muzyczny ze schodami. Wieżę zachodnią wzniesiono w XVII w., kruchtę południową - w 1778 roku. W latach 1811-1813 nastąpiło cofnięcie statusu parafii i kościół stał się filią kościoła w Mierzycach.