Zgodni e z treścią Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego, Kościół tutejszy wraz z parafią został założony w 1431 roku przez księdza Jana Szafrańca, biskupa kujawskiego. Wybudowanie kościoła na terenie wsi było dowodem na jej rozwój. Na początku drugiej połowy XVI wieku Łaznów był dość dużą wsią, w obrębie której znajdowało się 41 osadników, 3 rzemieślników oraz dwie gorzelnie i 3 karczmy. Według inwentarza z 1604 roku Łaznów składał się z folwarku i wsi o 37 łanach, z czego 43,25% łanów należących do wsi miało nową rolę. W tym czasie we wsi było 62 poddanych, którzy odrabiali ze starych łanów 4 dni, z nowych 6.
Obecny kościół został wybudowany w latach 1755-1756 z fundacji biskupa włocławskiego Antoniego Sebastiana Dembowskiego, w miejsce zniszczonej przez pożar świątyni z I połowy XV wieku, po której została murowana zakrystia i skarbiec. W wieżyczce kościoła została znaleziona kapsuła czasu, a w niej pieniądze i list z 1949 roku, którego treść przedstawiała się w następujący sposób: “W roku pańskim 1949 w miesiącu sierpniu, kiedy na stolicy apostolskiej zasiadał Papież Pius XII a Ordynariuszem diecezji był jego Ekscelencja ks. dr Kazimierz Tomczak, dziekanem dekanatu tomaszowskiego do którego należała parafia Łaznów był ks. Stanisław Lesiewicz, a proboszczem parafii był ks. Franciszek Rzażek, były więzień niemieckich więzień i obozu koncentracyjnego w Dachau-Bawaria-Niemcy, została wykonana gruntowna reperacja i przebudowa szczytu wieży oraz założenia nowego krzyża i złoconej kuli...”.
Według danych archiwalnych, w 1965 roku została przedłużona o 4 metry nawa główna kościoła, a jego elewacje zostały oszalowane. Rok później, wymieniono pokrycie dachu tego budynku oraz pomalowano jego ściany zewnętrzne.  Teren przykościelny przylega do drogi gminnej, łączącej się w kierunku północno-wschodnim z drogą powiatowąi z drogą wojewódzką w kierunku południowo-wschodnim. Obiekt składa się z: korpusu nawowego, który jest połączony od strony południowej i zachodniej z kruchtami, części prezbiterialnej, łączącej się od strony wschodniej z korpusem oraz z aneksu, przylegającego do prezbiterium od strony północnej.  W kościele  znajduje się piękny, zabytkowy ołtarz, a także  takie perełki jak kielich z datą AD 1668., relikwiarze męczenników z II poł XVIII w., czy  feretron  datowany na  II poł. XVIII w.