Utworzony został 13 marca 2000 roku w celu ochrony zachowanych fragmentów lasu bukowego z kompleksem erozyjnym parowów charakterystycznych dla strefy krawędziowej Wzniesień Łódzkich. Tytułowe parowy powstały wskutek erozji ziem uprawnych, dlatego wszystkie zaczynają się w północnej części rezerwatu. Łączna ich długość to ponad dwa kilometry, a ich głębokość dochodzi nawet do 8 m. Chociaż parowy są suche, to wody opadowe wciąż powodują erozję tego terenu. Ukształtowanie powierzchni Rezerwatu może być miłym zaskoczeniem dla zwiedzających, przyzwyczajonych do dość płaskiego krajobrazu Wyżyny Łódzkiej.