Pierwotnie obok parafialnego kościoła w Srocku istniała kaplica drewniana. Obecną, murowaną ufundował Mikołaj Sośnicki w 1627 r.
Kaplica wymurowana jest z kamienia na zaprawie wapiennej. Na kubicznej bryle dolnej kondygnacji posadowiony jest walcowaty bęben przykryty półkolistą czaszą tworząc bryłę o wysokości równej wysokości strefy dolnej. Na kopule znajduje się niewysoka latarnia o walcowatym tamburze, pokryta kopułką z połowy kuli o nieco mniejszej średnicy. Całość wieńczy krzyż łaciński.
W tamburze umieszczono trzy koliste otwory okienne, zamknięte półkoliście.
W ścianie południowej wmurowana jest płyta nagrobna z piaskowca z zatartym napisem.
Po obu stronach wejścia do kaplicy znajdują się tablice nagrobne: Marianny E. Jasińskiej i A. Dzwonkowskiej. Nad drzwiami wisi tablica upamiętniająca renowację kaplicy w 1910 roku. Drzwi do kaplicy są dwuskrzydłowe, o konstrukcji płycinowej z dekoracyjnymi okuciami żelaznymi, kutymi.
We wnętrzu kaplicy w ścianach północnej, południowej i wschodniej zaprojektowano prostokątne nisze zamknięte półkoliście. W północnej niszy znajduje się scena: Św. Mikołaj ratuje żeglarzy z katastrofy morskiej, w południowej: Św. Mikołaja wspomaga ubogich.
Ołtarz kaplicy zdobi obraz olejny na płótnie (z początku XVII wieku), przedstawiający Św. Mikołaja.