4 września 1939 roku III Pluton 212. Eskadry Bombowej, pod dowództwem porucznika obserwatora Kazimierza Żukowskiego, bazujący na lotnisku w Kucinach koło Aleksandrowa Łódzkiego, otrzymał rozkaz zbombardowania niemieckich kolumn zmotoryzowanych w rejonie Wielunia. Samolot ppor. obs. Kazimierza Dzika został zestrzelony i wylądował w rejonie wsi Dłutówek. Przed lądowaniem, z płonącego samolotu zdołało wyskoczyć dwóch członków załogi (kpr. strz. Aleksander Danielak i Konstanty Gołębiowski). Przeżyli, mimo niemieckiego ostrzału w trakcie opadania na spadochronach. Ppor. obs. Kazimierz Dzik zdołał samodzielnie wydostać się z płonącego samolotu. Ppor. pil. Feliks Mazak w wyniku uderzenia znalazł się w pozycji „głową w dół”, przypięty pasami, z wybitymi kośćmi biodrowymi i złamaną ręką. Na pomoc przybyli chłopcy pracujący w polu – Piotr Olkusz i Edward Szymak. Piotrek podczołgał się do kabiny i odciął nożem pasy pilota. Załoga została przetransportowana bryczką do szpitala wojskowego w Pabianicach. 6 września 2009 roku w Dłutówku na terenie Lasów Państwowych Nadleśnictwa Kolumna odsłonięto pomnik zestrzelonego samolotu bombowego PZL – P 37B „Łoś” z 212 Eskadry Bombowej. Pomysłodawcą budowy makiety samolotu był pilot Polskich Linii Lotniczych „Lot” kpt. Wojciech Tomaszewski. Razem z Wojciechem Tomaszewskim i Janem Rybakiem poświęcili na budowę ponad 500 godzin. Do realizacji makiety w skali 1:1 wykorzystali 100 arkuszy blachy i ponad 6 tysięcy sztuk nitów.