Zygmunt Jankowski urodził się 25 grudnia 1880 r. w Nowomińsku. Ukończył gimnazjum w Orenburgu. Studiował medycynę na Uniwersytetach w Warszawie, Krakowie i Juriewie. Dyplom lekarza uzyskał w 1914 r. Zdobywał doświadczenie zawodowe w Klinice Chorób Wewnętrznych na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz w Klinice prof. Tomasza Solmana w Warszawie. Przez większość życia związany był z Łaskiem, gdzie pracował jako lekarz powiatowy, lekarz szkolny i dyrektor miejscowego szpitala. Działał aktywnie na rzecz poprawy warunków lecznictwa w mieście. Był w gronie inicjatorów budowy nowego szpitala w Łasku (przy ul. Warszawskiej 62). Pracował jako lekarz Prywatnego Gimnazjum Koedukacyjnego Stowarzyszenia Szkoły Średniej i w 1931 r. wchodził w skład zarządu tej placówki. Był członkiem Towarzystwa Medycyny Społecznej. W styczniu 1942 r. został przeniesiony przez władze okupacyjne do Aleksandrowa. Należał do Łaskiej Straży Ogniowej od 1909 r., a w latach 1915-1921 pełnił funkcję jej prezesa. W tym okresie prężnie działał na rzecz rozwoju tej organizacji m.in. poprzez organizację sprzętu gaśniczego, budowę nowej remizy oraz reaktywację orkiestry dętej. W latach 1934–1938 kierował oddziałem powiatowym PCK. W 1934 r. był prezesem miejscowego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Ponadto udzielał się w radzie parafialnej, Radzie Komunalnej Kasy Oszczędności powiatu łaskiego oraz w Obozie Zjednoczenia Narodowego. W marcu 1942 został aresztowany, a następnie zamordowany w publicznej egzekucji w Zgierzu.