Alabastrowa płaskorzeźba w kształcie tonda o średnicy 40 cm. wykonana została pod koniec XV wieku prawdopodobnie przez włoskiego artystę Andreę della Robbia. Prymas Polski Jan Łaski otrzymał rzeźbę w darze od papieża Leona X i przywiózł ją z Rzymu do Polski w październiku 1515 roku. Legenda głosi, że Jan Łaski poprosił papieża o rzeźbę do nowo budowanej kolegiaty w Łasku, ten jednak nie był przychylny prośbie. Najświętsza Maryja Panna pomogła – medalion, który z obu stron był identycznie rzeźbiony, podzielił się na dwie części. Papież mógł więc jedną część podarować, a drugą pozostawić w Rzymie. W 1532 roku do wizerunku Matki Boskiej zaczęli napływać pielgrzymi. Powodem były uzdrowienia i cuda, które miały miejsca za sprawą Matki Bożej Łaskiej.