Kościół wybudowany został w roku 1666, pod nadzorem ks. Macieja Szklarskiego. Fundusze na budowę pochodziły z datków łaskich mieszczan. Świątynia jest konstrukcji zrębowej, wzniesiona z bali modrzewiowych, trójnawowa z prostokątnym prezbiterium zwróconym na zachód. Dach kościoła kryty jest gontem. Ołtarz, ambona i chrzcielnica ozdobione są muszelkami, które podarowała Zofia Wehr – dziedziczka Karszewa. W XIX wieku w okolicach Łasku zaczęli osiedlać się Niemcy i tak w roku 1811, za sprawą Piotra Czołchańskiego – ówczesnego właściciela Łasku, kościół został przekazany ewangelikom. Polski Okręgowy Urząd Likwidacyjny przejął kościół po II wojnie światowej i przekazał go parafii katolickiej. Kilka lat trwały spory między katolikami, a ewangelistami, którzy nie zgadzali się z decyzją o przekazaniu kościoła. Ostatecznie podpisana została ekumeniczna umowa o współużytkowaniu. Kościół przestał być użytkowany od lat 80. XX wieku z uwagi na zły stan techniczny. W 1990 roku stopień zniszczenia oszacowano na 75%. Do roku 1997 przeprowadzono całkowity remont i 27 września 1997 roku Arcybiskup Sławoj Leszek Głódź poświęcił wyremontowany kościół. Obecnie pełni funkcję kościoła garnizonowego. Użytkuje go Parafia Wojskowa w Łasku.