Świątynię w stylu późnogotyckim wybudowano w latach 1510-1523, za sprawą Prymasa Polski – Jana Łaskiego. W marcu 1525 roku erygowano przy niej Kapitułę Kolegiacką. Kolegiata miała pod opieką szkołę parafialną oraz szpital dla ubogich. Spłonęła niemal doszczętnie w latach 1747 i 1749. Na jej odbudowę pozwoliły eksponaty zgromadzone w skarbcu. Po przebudowie kościół uzyskał barokową elewację oraz wnętrze w stylu rokoko. Autorem obrazu św. Michała Archanioła z 1760 roku, znajdującego się na głównym ołtarzu był włoski malarz Filippo Castaldi. Najcenniejszym zabytkiem sztuki jest ofiarowana przez Jana Łaskiego płaskorzeźba, wykonana we Florencji na początku XVI wieku, przedstawiająca Matkę Bożą z Dzieciątkiem. W 1684 roku dobudowano obszerną kaplicę ufundowaną przez właściciela dóbr łaskich - Stanisława Wierzbowskiego. W okresie I wojny światowej świątynię tymczasowo zamieniono na areszt dla pojmanych przez wojska niemieckie jeńców rosyjskich. Natomiast w czasie II wojny światowej pełniła funkcję obozu przejściowego dla ludności żydowskiej.