Eugeniusz Łada urodził się 3 listopada 1894 roku w Łasku. Syn Jana Ludwika, sędziego i Walentyny z Jakubowskich. Kształcił się w Szkole Handlowej w Mławie, a od 1909 roku Szkole Handlowej Zgromadzenia Kupców w Warszawie. Po jej ukończeniu od 1912 roku studiował na Wydziale Cukrowniczym politechniki w Glons (Belgia). W Glons był prezesem „Bratniej Pomocy” studentów Polaków. Członek Związku Strzeleckiego; ukończył szkołę podoficerską. W lipcu 1914 roku przebywał na kursie instruktorskim w krakowskich Oleandrach. Przydzielony 3 sierpnia 1914 roku do I plut. 1. Kompanii Kadrowej, w jej składzie 6 sierpnia wyruszył na front; ps. „Potok”. We wrześniu skierowany do szkoły podchorążych Legionów Polskich w Krakowie, po czym od października w stopniu st. uł. służył w II plut. 2 szw. LP. Poległ 13 czerwca 1915 r. podczas szarży pod Rokitną. Pochowany w zbiorowej mogile rokitniańczyków na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie kwat. 67. 17 maja 1922  pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Niepodległości.