Ok. 300 m. od drogi, wśród rozlewisk i podmokłych łąk zachowały się resztki murów dawnego dworu obronnego, funkcjonującego od XVI wieku do drugiej połowy XVIII wieku - głównej siedziby Wężyków Widawskich. W 1927 roku ówcześni właściciele rozebrali mury tego dworu, zużywając cegły na budowę domu.