Józef Kobyłecki urodził się 13 sierpnia 1894 roku w Grabnie. W listopadzie 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do 23 pułku piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana. W styczniu 1925 roku przeniesiono go do Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. 3 maja 1926 roku został awansowany do stopnia majora. 5 maja 1927 roku otrzymał przeniesienie do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 20 batalionu granicznego w Nowych Święcianach. 24 grudnia 1929 roku otrzymał awans na podpułkownika. 14 listopada 1935 objął dowództwo 13 pułku piechoty w Pułtusku. Na pułkownika awansowany z dniem 19 marca 1938 roku, a od października 1938 do września 1939 roku był zastępcą szefa Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP. Po kampanii wrześniowej  przedostał się do Francji. Po ewakuacji do Wielkiej Brytanii przebywał w obozie Peebles, w Szkocji. Po demobilizacji osiedlił się w Londynie. Prezydent RP August Zaleski mianował go generałem brygady 11 listopada 1966 roku w korpusie generałów. Zmarł 20 grudnia 1969 roku w Londynie. Prochy złożono w rodzinnym grobie na Cmentarzu parafii św. Wacława Męczennika w Grabnie. Odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari (17 maja 1927 r.), czterokrotnie Krzyżem Walecznych (11 listopada 1937 r.), Złotym Krzyżem Zasługi (16 marca 1933 r.), Medalem 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej.