Świątynia została wzniesiona w latach 1440-1464 w stylu gotyckim, przez Habdanków Widawskich. W 1476 roku została konsekrowana przez biskupa gnieźnieńskiego Andrzeja z Opalenicy. W 1802 roku budowla została zniszczona przez pożar. Świątynia została odbudowana bez konkretnego stylu w 1846 roku. Jest to jednonawowy kościół składający się z węższego prostokątnego prezbiterium i dwóch kwadratowych kaplic bocznych. Przy prezbiterium od strony północnej są umieszczone zakrystia i skarbczyk. Do wyposażenia wnętrza kościoła należą: ciekawy ołtarz główny z obrazem św. Marcina wykonany na początku XIX wieku, ołtarz boczny ozdobiony rzeźbami i obrazami z końca XVIII wieku, a także kamienna kropielnica i lichtarze w stylu barokowym. Przez wiele lat w świątyni nie były odprawiane żadne msze, ani nabożeństwa.