Józef Zaremba był synem Tomasza i Magdaleny z Łąckich. Urodzony około 1731 roku w Libidzy. Generał-major wojsk koronnych, generał-adiutant króla, konfederat barski, poseł na Sejm Rozbiorowy 1773-1775. Uczył się w Piotrkowie Trybunalskim. Służył w armii saskiej w latach 1751–1756, a później przeszedł do wojska koronnego i służył w pułku J. Potockiego. W latach 1759–1762 walczył z hajdamakami na Ukrainie. 23 czerwca 1771 roku rozbił wojska królewskie pod wodzą Franciszka Ksawerego Branickiego w bitwie pod Widawą. Zmarł w lutym 1774 roku, w Rozprzy wskutek odniesionych rozległych poparzeń w czasie kąpieli termicznej w nowej drewnianej, zamkniętej hermetycznie wannie.