Urodził się w grudniu 1897 roku w Zelowie. W 1916 roku wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Pod koniec września 1918 roku podjął decyzję o wstąpieniu do tworzącego się wojska. Swój „chrzest” bojowy przechodzi w ramach 9. kompanii 2. pułku piechoty Legionów. W połowie grudnia 1918 roku trafia pod Lwów. Podczas bitwy o miasto, podczas najkrwawszych starć, 5 stycznia Zygmunt Wysocki zostaje ranny. Po rekonwalescencji w sierpniu 1919 roku uczestniczy w krwawej bitwie z bolszewikami pod Równem. 1 sierpnia 1920 roku Zygmunt Wysocki dokonuje czynu, który wpisuje go do kroniki najznakomitszych żołnierzy. Po zakończeniu I wojny światowej wraca do Zelowa. W czasie II wojny światowej, za swoją przedwojenną działalność, wiosną 1940 roku zostaje aresztowany i trafia do pociągu śmierci do Auschwitz, jednak pod Częstochową ucieka z transportu. Przez okres okupacji ukrywa się. Po II wojnie światowej otworzył sklep z tytoniem przy Rynku w Zelowie. W lutym 1945 roku ponownie został naczelnikiem Ochotniczej Straży Pożarnej. Należał do Stronnictwa Demokratycznego, partii kupców i rzemieślników, ale przede wszystkim byłych strzelców, legionistów i peowiaków. Wchodzi w skład pierwszego tymczasowego Zarządu Gminy, a następnie zostaje zastępcą wójta Zelowa, a w końcu wójtem. Urząd pełni do 13 czerwca 1947 roku. Ginie tragicznie 5 grudnia 1949 roku podczas gaszenia pożaru drewnianego pałacyku tuż obok fabryki przy ulicy Żeromskiego.