Na cmentarzu znajdują się 453 groby z czego 222 ma inskrypcje w języku polskim, 216 w czeskim, 12 w niemieckim i 1 w angielskim. Częstym motywem na nagrobkach jest kielich, co stanowi nawiązanie do ideologii husytów i braci czeskich, których potomkami są zelowscy Czesi. Większość inskrypcji zawiera cytaty biblijne – głównie z czeskiej Biblii Kralickiej, ale też z polskiej Biblii Gdańskiej. Od 1803 roku do dnia dzisiejszego funkcjonowały trzy cmentarze dla społeczności braci czeskich i ewangelików. Pierwszym miejscem pochówku osadników było sąsiedztwo budynku szkoły, na terenie dzisiejszego placu Dąbrowskiego. Ponieważ ziemia ta była jednak zbyt podmokła, przeniesiono cmentarz w 1806 r. na wyżej położone miejsce, czyli teren wokół miejsca przeznaczonego pod budowę kościoła. Z przykościelnej metropolii pozostał do dziś kamienny nagrobek Teofili Karczewskiej, zmarłej w 1844 r. Epidemia cholery z 1852 r. spowodowała wyznaczenie nowej lokalizacji cmentarza, na skraju osady. Nowy cmentarz poświęcono uroczyście w 1854 r. i funkcjonuje on do dziś. Zespół kartuszy trumiennych zachował się w kościele ewangelicko-reformowanym w Zelowie i jest udostępniony w Muzeum w Zelowie – Ośrodku Dokumentacji Dziejów Braci Czeskich.