Urodził się 16 listopada 1928 roku w Łodzi. Artysta malarz, grafik, scenograf i reżyser teatralny. Studia z zakresu scenografii odbył w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Założyciel Eksperymentalnego Teatru Scenografii (Kraków 1955), a w roku następnym – Teatru 38. Dyrektor, reżyser i scenograf wszystkich spektakli tego Teatru. W roku 1960 odchodzi z Teatru 38 i osiada w Opolu, gdzie stał się inspiratorem wielu artystycznych propozycji Jerzego Grotowskiego w Teatrze 13 Rzędów. Po rozstaniu z Grotowskim podejmuje w Krakowie współpracę z Krzysztofem Jasińskim, organizując Studencki Teatr Polityczny. Współpracuje także z wrocławskim Teatrem Współczesnym i Teatrem Dramatycznym w Olsztynie. W 1971 roku objął kierownictwo artystyczne Teatru Ludowego w Nowej Hucie. Realizuje tam wiele inscenizacji, m.in. sztuki Jerzego Szaniawskiego, Tadeusza Konwickiego, Fiodora Dostojewskiego, Aleksieja Tołstoja i innych. Znaczące miejsce w dorobku artystycznym Krygiera zajmuje malarstwo. Wystawiał swoje prace w krakowskim Towarzystwie Sztuk Pięknych (1973), Galerii „Kordegarda” w Warszawie (1986), Teatrze Polskim w Warszawie (1986), BWA w Krakowie (1987), Teatrze im. J. Osterwy w Lublinie (1992), Filharmonii Narodowej w Warszawie (1993). Ostatnie lata życia spędził w Zelowie, gdzie w Liceum Ogólnokształcącym prowadził zajęcia plastyki. W Zelowie, w Parafii Ewangelicko-Reformowanej pozostawił po sobie cykl 40. obrazów „Kompozytorzy polscy”. Zmarł 18 stycznia 2006 roku w Bełchatowie.