Pałac w Lisowicach, to klasycystyczna rezydencja z przełomu XVIII i XIX wieku, otoczona parkiem krajobrazowym w stylu angielskim ze stawem na rzece Mrodze. Pierwotnie należał do rodziny Dobieckich, a w 1894 roku został zakupiony przez łódzkiego fabrykanta Markusa Silbersteina, który zlecił jego przebudowę architektowi Adolfowi Zeligsonowi. W tym okresie dobudowano werandę oraz oficyny, a otoczenie wzbogacono o domki letniskowe. Silbersteinowie organizowali w Lisowicach kolonie letnie dla dzieci z ubogich rodzin żydowskich oraz plenery malarskie, w których uczestniczyli artyści tacy jak Samuel Hirszenberg, Maurycy Trębacz czy Julian Fałat. Po II wojnie światowej pałac stał się własnością Państwowego Gospodarstwa Rolnego, a następnie został przekształcony w Dom Pomocy Społecznej, funkcjonujący do dziś. Park otaczający pałac kryje wiele pomnikowych drzew, takich jak kasztanowiec biały, lipy drobnolistne czy klony pospolite. Pałac w Lisowicach jest cennym zabytkiem regionu, świadczącym o bogatej historii i tradycji ziemi łódzkiej.