Cmentarz wojenny Pustułka, położony w lesie między Witkowicami a Gałkówkiem w województwie łódzkim, jest jedną z największych nekropolii z okresu I wojny światowej w regionie. Powstał po zaciętych walkach, które miały miejsce w listopadzie 1914 roku podczas tzw. Operacji Łódzkiej. Pierwotnie spoczywało tu około 800 żołnierzy niemieckich oraz nieznana liczba żołnierzy armii rosyjskiej. W latach 30. XX wieku, w ramach komasacji mniejszych cmentarzy, przeniesiono tu szczątki z okolicznych nekropolii, zwiększając liczbę pochowanych. Według różnych szacunków, na cmentarzu spoczywa od 4 do nawet 9 tysięcy żołnierzy obu armii. Cmentarz ma kształt prostokąta i jest podzielony na dwie główne części: wschodnią, gdzie pochowano żołnierzy rosyjskich, oraz zachodnią, z grobami żołnierzy niemieckich. W centralnej części znajdują się pomniki upamiętniające poległych z obu stron konfliktu. W latach 30. XX wieku cmentarzem opiekowała się dozorczyni, pani Mrówka z Witkowic, a podczas II Wojny Światowej dbał o niego Niemiec o imieniu Ginter, wspomagany przez polskich więźniów, którzy odnawiali mogiły i krzyże. Po II wojnie światowej, w północnej części cmentarza, pochowano około 60–70 żołnierzy niemieckich. Nekropolia była miejscem wielu opowieści i legend wśród lokalnej ludności, m.in. o duchach żołnierzy pojawiających się nocą. W wyniku upływu czasu i zaniedbań cmentarz uległ degradacji, jednak w ostatnich latach przeprowadzono prace renowacyjne, przywracając mu należny wygląd i szacunek. Obecnie cmentarz jest miejscem pamięci, odwiedzanym przez osoby zainteresowane historią I wojny światowej oraz lokalnym dziedzictwem. Zachowane nagrobki, pomniki i układ cmentarza świadczą o tragicznych wydarzeniach sprzed ponad wieku, przypominając o ofiarach konfliktu i znaczeniu pamięci historycznej.